تفاوت ماندگاری و پخش بو

ماندگاری و پخش بو
حتما شما هم به افرادی برخوردهاید که با عطر به اصطلاح دوش میگیرند و تا ساعتها بعد از رفتنشان بوی عطرشان در خانه میماند. «چقدر باید عطر بزنیم؟» این سوالی است که جواب مشخصی ندارد. اما کشف حدودیِ آن کمک میکند تا بهترین استفاده را از عطر خود ببرید. ابتدا با دو آزمایش ساده باید ماندگاری و پخش بوی عطر خود را مشخص کنید. همانطور که پیشتر گفتیم، پخش بو و ماندگاری هردو با غلظت عطر در ارتباط هستند. اما این دو معیار بسته به ساختار بو و برند عطر، برای عطرهای مختلف، تفاوت دارند.
📌نکته: یک باور غلط وجود دارد که عطر با ماندگاری یا پخش پایین تقلبی است. در صورتی که هیچ ارتباطی بین اینها وجود ندارد و ماندگاری و پخش بو را سلیقهی فرد تعیین میکند.📌
📖تست ماندگاری (Longevity): خیلی ساده اول روز دو بار داخل مچ دست خود عطر را اسپری کنید و اجازه بدهید خوب جذب شود. مچ دست به دلیل داشتن نبض و حرارت به تبخیر شدن عطر کمک میکند. در طول روز عطر را استشمام کنید، اگر بوی عطر را تا پایان روز حس میکردید یعنی عطر شما ماندگاری خوبی دارد. اگر نه، لازم است عطر خود را تجدید کنید. خرید عطرهای با حجم کم مانند 50 میل به شما کمک میکند با قرار دادن عطر در کیف، خودرو یا محل کار خود، آن را تجدید کنید.
📌نکته: اینکه اول روز با یک عطر با ماندگاری کم، دوش بگیرید تاثیر بسیار کمی در ماندگاری عطر شما خواهد داشت.📌
📖تست پخش بو (Sillage): sillage کلمهای فرانسوی با تلفظ سیاژ است که در برگردان انگلیسی معنی لغوی خطوط موج به جا مانده از حرکت کشتی روی آب را میدهد. اما در صنعت عطر یعنی ماندگاری عطر فردی که عطر زده، در فضایی که از آن عبور کرده است. برای تست آن میتوان در یک اتاق تمیز و بدون بو با خروجی و پنجرهی کاملا بسته، دوبار عطر را در فضا اسپری کرد سپس در را بسته و خروجیها را کاملا مسدود کرد، بعد هرچند دقیقه یک بار برای سنجش میزان بو وارد اتاق شد. طبیعیست، هرچه دفعات بیشتری بو حس شود، پخش بوی عطر بهتر است. اگر پس از 10 دقیقه باز هم توانستید عطر را به خوبی حس کنید، یعنی عطر ماندگار خوبی دارد.
حجم عطری که در هر بار استفاده اسپری میکنید با پخش بو در ارتباط است، بنابراین اگر پخش بوی عطر شما پایین است به نسبت یک عطر با ماندگاری بیشتر، باید بیشتر اسپری کنید. هرچند باز هم دوش گرفتن با عطر کمک چندانی به این موضوع نخواهد کرد و به قول سعدی: «مُشک آن است که خود ببوید…»